De aanstaande geboorte van een Levenskunstenares
Vera en Ivo
Ivo (42), de man van Vera (39), heeft haar aangeven dat hij haar en hun gezin wil verlaten. Hij heeft het gevoel dat hij 3 kinderen heeft in plaats van 2 en hij kan de zwaarte en eenzaamheid daarvan niet langer verdragen.
Vera heeft last van faalangst (uiteraard als gevolg van systemische belasting en traumatische ervaringen in haar jeugd ) en heeft voor zichzelf een leven gecreëerd waarin ze de situaties kan vermijden waarin haar faalangst zou kunnen opspelen. Zij kampt met een essentiële levensangst die voortkomt uit met de overtuiging dat het leven onveilig is.
Tegelijkertijd is Vera een opvallend bewuste en intuïtieve sterke vrouw. Ze kan goed voelen en wil hoe dan ook de waarheid doorgronden. Dit is haar kracht én haar valkuil. De valkuil zit erin dat ze met deze kwaliteit haar (gezins)leven onder controle wil houden opdat zij niet in onveilige (oncontroleerbare) situaties terecht komt.
Vera wil nu duidelijkheid
Ik heb haar al diverse malen gesproken. In haar stress heeft ze de gewoonte, hoe schijnbaar beleefd of voorkomend ook, om op een nogal dwingende / opeisende manier bij mij binnen te komen. Dit keer met de vraag of haar man Ivo emotioneel ontrouw is c.q. emotioneel vreemd gaat. Ze heeft nú duidelijkheid nodig daarover.
Eerst een concreet antwoord op haar vraag
Lieve Vera,
Ja, gedeeltelijk. Ik heb het gevoel dat Ivo zijn hart wel gelucht bij zijn collega gelucht heeft en ook wel dat hij met haar praat over wat hem bezig houdt. Maar ik voel niet dat hij een dusdanige emotioneel intieme band met iemand heeft dat hij werkelijk alles deelt. Maar ja, als ik voor de duidelijkheid ja of nee moet zeggen, dan zeg ik ja.
Waar komt de vraag vandaan?
De manier waarop je je vraag aan mij formuleert klinkt alsof dit nu een vraag is waarop het antwoord niet kan wachten tot het moment dat we elkaar weer kunnen spreken. Je moét het weten, nu, het voelt bijna alsof je er recht op hebt om nú een antwoord te krijgen.
Nu wil ik je met liefde een antwoord geven, dat heb ik hierboven gedaan. Maar je hebt helemaal niets aan het antwoord. Want zie je dat hier het kleine meisje Vera hier aan het woord is? Dat zij het is die deze vraag stelt?
Zij duwt haar innerlijke ouder op zij met de gedachte: “jij zorgt niet goed voor mij”, mijn papa (Ivo) laat mij ook in de steek”, “nu moet ik het zelf doen en ik heb het antwoord op deze vraag nodig om mij overeind te houden.
Een antwoord leidt niet tot inzicht en zeker niet tot groei
Nu je het antwoord hebt gekregen, kom je erachter dat je er niet veel mee kunt. Je kunt hem nu iets verwijten en jezelf slachtoffer maken van de situatie. Hij gaat (emotioneel) vreemd, dus nu is hij verantwoordelijk voor de situatie en moet hij het maar oplossen. Maar zo gaat het niet werken. Er is iets aan de hand. De wisselwerking tussen jullie is niet meer bevredigend voor hem en voor jou was het dat ook al niet. Ivo heeft het niet met jou kunnen oplossen (dat ligt weer aan jullie wisselwerking en daar hebben jullie allebei je aandeel in) en als gevolg daarvan is hij een (uit)weg gaan zoeken.
Dus, ik weet niet of je dat doet, maar voor de zekerheid wil ik je toch meegeven: let erop dat je oorzaak en gevolg niet gaat omdraaien.
Het is liefde die beweging brengt. Ook als het lelijk lijkt.
Als hij praat met een collega, dan doet hij dat nu nog om te investeren in zijn relatie met jou. Hij vertelt niet alles hoor. Maar zij is echter ook niet volledig objectief en het effect kan dan zijn dat hij tot inzichten komt die voor jou niet kloppen, maar die voor hem als een waarheid gaan leven. Je vertrouwt het hem niet toe dat hij zijn eigen waarheid vind, maar meer nog ben je bang dat hij “waarheden” gaat doorzien die jij nog probeert onzichtbaar te maken en bij hem weg te houden.
Dit alles geeft jou een heel onveilig gevoel. Je kunt Ivo niet verantwoordelijk maken voor het veroorzaken van onveilige gevoelens bij jou, die zijn namelijk van jou en hij heeft er absoluut geen slechte bedoelingen mee. Sterker nog, deze ontwikkeling helpt iedereen om een betere situatie te creëren, of hij nu bij jullie blijft of weggaat. Leven met zaken die weggestopt moeten blijven is leven in een leugen. En dat past niet bij jou Vera. Ivo is dienstbaar aan het boven water krijgen van de waarheid. Dat is zijn liefdevolle bijdrage.
En Vera, ik wéét dat jij een van de bijzondere mensen bent die de moed heeft om dit onder ogen te zien. Ik wéét dat jij dit ook wéét, je bent je hier al volop van bewust.
Duisternis is liefde en heling in vermomming
Wat jou kan helpen is voelen hoe je je verzet tegen het voelen van onveiligheid, hoe je controle probeert te houden om te voorkomen dat jij je onveilig voelt. De uitnodiging zit erin om je helemaal mee laten nemen in het je onveilig voelen. Jezelf toestaan om niet te weten hoe dit proces zal verlopen. Durf te leven met niet-weten en als je voelt dat het leven je van een glijbaan “een onpeilbare diepe de duisternis” in duwt. Laat het toe, kijk er zelfs naar uit. Want “de duisternis” zal uiteindelijk een veld van heling blijken te zijn.
Volg stap voor stap, in het hier en nu, wat er gebeurd. Ook al lijkt alles onder je handen af te brokkelen. Voel hoe het voelt, maar probeer het niet vast te pakken, want alles wat je wilt vastpakken brokkelt daarmee in je vingers af.
Wees moedig, want jij hebt die moed als geen ander, om waar te nemen en je stap voor stap door het leven te laten leiden in deze situatie. Het grote onderliggende thema voor jou is dat je mag ontdekken, dat als jij het opgeeft om controle te houden en iets vast te pakken wat zich niet laat vastpakken, dat het leven jou draagt. Dat heeft het altijd al gedaan, maar je hebt het niet gezien en geloofd.
Je hebt heel hard gewerkt om jezelf overeind te houden, maar nu mag je gaan stoppen met zwoegen en werken. Zelfs al heb je het gevoel dat als je “niets”-doet, je door het afvoerputje van het leven wordt weggezogen, laat het gebeuren. Daar aan de andere kant van het afvoerputje, daar is de heling en de ontspanning.
Ik wéét dat, jij nog niet. Je krijgt daar geen zekerheid over, dus hoe weet je dat het waarheid is wat ik zeg? Die kun je alleen maar ontdekken door het te leven.
Onbevreesd zijn, ken je ware Natuur
De moedervogel duwt, als de tijd rijp is, haar jong uit het nest. Het jong wist nog niet dat zij kon vliegen. Maar haar moeder wist het wel. Het is haar Natuur. Als het jong uit het nest geduwd wordt, doet het wat zijn Natuur is, vliegen. Zij blijkt het gewoon te kunnen.
Dat is het mysterie van het leven, de Natuur van het leven, de kunst van het leven. Ook jij hebt het diepe verlangen de levenskunstenaar in jezelf tot leven te brengen en jezelf en andere mensen daarmee te helpen en te inspireren. Dat is ook jouw missie. Je wordt nu uitgenodigd om het kunstenaarschap in jezelf vrij te laten komen.
Meer lezen over zelfrealisatie: Wat is zelfrealisatie
Wil jij ook de levenskunstenares in jezelf bevrijden? Zoek je hulp en begeleiding naar het vinden van de uitgang uit jouw duisternis? Neem dan contact met mij op, klik hier.
