Help, waar kan ik mijn "flow" terug vinden?

Help, er is geen “flow” meer in mijn leven!

Dit is de vraag van een lieve dame die zij, toch wel enigszins in paniek, aan mij voorlegt. Haar levensomstandigheden lijken zich tegen haar samen te spannen. Het lukt haar maar niet om zichzelf en haar gezin uit de situatie te verheffen uit haar huidige realiteit, die zij zelf ervaart als een “hele slechte film”.

Ik noem haar Sabine, dit is niet haar echte naam. Ik ken Sabine inmiddels zo’n 1,5 jaar en weet dat het in haar leven draait het om het onderscheid tussen ZIJN en iets WORDEN.

Sabine laat zich zien als een geïnspireerde “life-hacker” en is vol ambitie om het “juiste” te doen wat leidt tot het ideale plaatje. Voor haar is dit gezondheid, gelukkig zijn, optimale ontplooiing van de talenten van zichzelf en haar kinderen, succesvol zijn, samenzijn met familie en warme betrokken vrienden, zorgeloos bestaan in een warm land aan de zee, vrijheid, overvloed.

Terug naar de hulpvraag. In Sabine schreeuwt alles het uit: “dit is niet goed, ik moet een andere / betere manier vinden om de stagnatie weer los te trekken, ik doe iets niet goed en daarom ontstaan er steeds tegenslagen, de tegenslagen die ik meemaak vertellen mij dat ik niet flow en net als in mijn zaak betekent dat, dat ik andere beslissingen moet nemen.” Help, er is geen “flow” meer in mijn leven. Hoe vind ik deze terug?

Ik, Iris, merk dat ik er tot nog toe niet in geslaagd ben Sabine naar de essentie te brengen van de natuur -en levenswetten die hier spelen. Ik wil daarom nog eens proberen om, in de rust van dit moment,  haar mee te nemen naar die basis.

Verankering in ons zielsbewustzijn – gedragen voelen door je “flow”

Dát wat wij werkelijk zijn, ons zielsbewustzijn, is al héél en compleet. Bij een goede verankering in je zielsbewustzijn ervaar je rust, tevredenheid, flow, synchroniciteit, ruimte voor genieten en plezier, etc.  Bij een goede verankering in je zielsbewustzijn ben je goed verbonden met je bron van wijsheid, je bron van liefde en verbinding en met je bron van creativiteit. (Hier kom ik later op terug.)

Het meest opvallende is misschien wel, dat wanneer je goed verankerd bent in je zielsbewustzijn, je jezelf gedragen voelt door je eigen “flow”. Voelen dat je gedragen wordt door je eigen “flow” kan ontstaan als je je levenstempo vertraagt en de tijd neemt om stil te staan bij alles wat, in het Hier en Nu, je aandacht vraagt.

Voelen dat je gedragen wordt door je eigen “flow” ontstaat als je “ja” kunt zeggen tegen alles wat je voelt, ervaart en meemaakt. Als je “Ja” kunt zeggen tegen alles wat zich in jouw leven manifesteert, omdat dit nu eenmaal een spiegel is van wat zich in jouw binnenwereld afspeelt. “Ja” zeggen tegen de weerstand. “Ja zeggen tegen de liefde.” “Ja” zeggen tegen de afwijzing. “Ja” zeggen tegen je schuldgevoel. “Ja” zeggen tegen je gevoel van onmacht. “Ja” zeggen tegen je oordelen. “Ja” zeggen tegen je realiteit. “Ja” zeggen tegen het genieten. “Ja” zeggen tegen dat wat mee zit en mee werkt. “Ja” zeggen tegen alles waar je van houdt.

Als je “Ja” zegt tegen wat zich aandient in je leven, zeg je “Ja” tegen jezelf. Dit brengt aarding, verbinding en contact met je “flow”. Hierbij gaat het vooral om voelen, stilstaan bij en aandacht geven aan de waarneming dát je voelt. Je hoeft niet precies te doorvoelen wát je voelt, maar er alleen bij aanwezig te zijn dát je voelt.

Dit klinkt heel simpel, maar blijkt in de praktijk doodeng. Want wát doe je dan met alle gedachtes en verhalen die in je hoofd blijven rondspoken. Gedachtes en verhalen ontstaan als bij- en afvalproduct van het opbouwen van spanning als reactie op een emotie. Wat doe je met alle gedachtes die onderzocht willen worden? Wat doe je met je verhalen die verteld willen worden? Hier kom ik later op terug.

Zielsbewustzijn = beweging en ontwikkeling

Jezelf verankeren in je zielsbewustzijn betekent dat je aanwezig bent in ZIJN, in het Hier en Nu. Je aanvaardt je realiteit en kijkt ontspannen met enige ruimte naar je situatie en bent bewust aanwezig bij de sensaties die zich in je lichaam manifesteren. Je bent je ervan bewust dat er gedachtes en verhalen opkomen, maar je laat je niet verleiden erin mee te gaan.

In het ZIJN is er wijsheid en kennis, is er verbinding en kwetsbaarheid en is er creativiteit en wilskracht om te manifesteren. In het ZIJN is er altijd beweging, ontwikkeling en uitbreiding omdat dit de inherente kwaliteit is van onze levensenergie. Dit principe zien we overal terug. Het universum dijt alsmaar uit, de mensheid ontwikkelt zich altijd door in kennis en bewustzijn, we zijn altijd bezig met het verleggen van onze grenzen, op zoek naar nieuwe ervaringen.
De angst van Sabine, maar ook van vele anderen met wie ik dit onderwerp bespreek, is dat het leven stilvalt en saai wordt als je achterover gaat hangen in ZIJN. Maar het is dus helemaal niet saai om te ZIJN, maar juist ontzettend interessant en spannend om te volgen welke ontwikkeling jouw zielsbewustzijn zich, door jouws heen, laat ontvouwen. Het vraagt om de moed te hebben in het “niet-weten” te verblijven, terwijl je vanuit de bron van wijsheid wéét dat wat zich door jou heen zal ontvouwen per definitie liefde, pure verwondering en levensvreugde met zich meebrengt. “Niets doen” betekent dus niet dat je niets doet, maar dat je je ervan bewust bent dat het “doen” door jou heen middels een impuls van je zielsbewustzijn tot stand komt.

Jezelf toestemming geven om je over te geven aan ZIJN is de weg naar moeiteloos geluk.
Klinkt eenvoudig maar het is al gebleken dat dat het niet is. We hebben namelijk ook nog te maken met de dimensie “WORDEN”. Oftewel Ego.

Ego = iets WORDEN

Ons ego is een functionaliteit dat in dienst hoort te staan van ons zielsbewustzijn. Ons ego hoort de chauffeur te zijn van onze auto (auto = archetypisch droombeeld van ons leven).
De chauffeur, ons ego, hoort de opdrachten uit te voeren van ons zielsbewustzijn. Ons innerlijke koningin die zich ontspannen, achteruit leunend in de kussens van de achterbank, ons leven “bestuurt”. Zij is ons innerlijke kompas en geeft haar opdrachten vanaf de achterbank. Zij communiceert met ons via onze intuïtie en onze verlangens.

De chauffeur is daar om deze te vertalen. Hij weet hoe de auto bedient moet worden, kent de verkeersregels, weet hoe hij van A naar B moet komen alsook heeft leren vertrouwen op het navigatie-systeem als het om een nieuwe bestemming gaat. Ons ego heeft de functie om ons door ons dagelijkse leven heen te helpen, ons ego zorgt ervoor dat we niet dagelijks weer opnieuw onze schoenveters opnieuw moeten leren strikken. Hartstikke functioneel dus.

De chauffeur, ons ego, is echter niet de beslisser, hoort geen eigen wil te hebben, hoort niet te oordelen over de bestemming, hoort niet zijn eigen zin door te drijven omdat hij denkt dat hij het beter weet, hoort niet zichzelf belangrijker te maken dan datgene waarvoor hij in dienst is. Want juist dan, gaat het helemaal mis:

Het is een natuurwet dat, op dat moment dat onze chauffeur vergeten is wie hij werkelijk is en zijn eigen leven gaat leiden, hij er automatisch behoefte aan heeft om een identiteit op te bouwen.

Als je vergeten bent wie je AL BENT, dan moet je iemand WORDEN

Gedachtes en verhalen, al zijn ze slechts de bij- en afvalproducten die vrijkomen bij het opbouwen van spanning en weerstand, zijn dankbare bouwstenen voor het opbouwen van een nieuwe identiteit. Althans dat denkt ego. Maar het vervelende van bij- en afvalproducten is, is dat ze vluchtig zijn, geen werkelijke waarheid bevatten, nooit liefdevol zijn en geen eigen bestaansrecht kennen. Je kunt er ook geen échte diepe verbinding mee aangaan. Ego moet dus heel hard werken en er krampachtig mee bezig blijven om die verhalen bij elkaar te houden, ze op elkaar te stapelen tot een logisch geheel, ze betekenis te geven, ze steeds weer opnieuw te herhalen om ze een soort van waarachtig bestaansrecht toe te kunnen kennen.

Ego is een functie en daarmee “niets” en zal ook nooit “iets” kunnen WORDEN. Zielsbewustzijn daarentegen, is al alles waar we naar verlangen, is al “heel” en “compleet”.

In onze natuurlijke staat van ZIJN is ego een functie, een agentschap, van zielsbewustzijn. Maar in onze westerse maatschappij zijn wij het contact met deze bron van wijsheid (zielsbewustzijn) uit het oog verloren. We leven niet zozeer in de nieuwsgierigheid en verwondering van het “niet-weten”, maar in onwetendheid.

En daarmee ontstaan de drie hoofd-oorzaken van ons menselijke lijden.

Onwetendheid

Wijsheid is veranderd in onwetendheid. In plaats van in het “niet-weten” (klik hier voor de parabel geluk – ongeluk over de chinese boer en zijn paarden) leven we in onwetendheid (de chauffeur is het contact met zijn “baas” verloren, hij is zelf zo’n druk baasje geworden, regelen, ritselen, alsmaar doen, beslissingen nemen, altijd maar onderweg zijn om ergens anders iets beters te vinden, controle te houden over “zijn” auto (die helemaal niet van hem is), gevaren buiten de deur houden, steeds maar weer passagiers mee nemen om maar niet alleen te zijn (terwijl ondertussen zielsbewustzijn gewoon aanwezig is op die achterbank).

Emotionele afhankelijkheid

Liefde, verbinding en ontvankelijke kwetsbaarheid is veranderd in emotionele afhankelijkheid en behoeftigheid van een ander. In plaats van aanwezig te zijn in de verbinding (verankering) in ons zielsbewustzijn zoeken we deze in de spiegelwerking van de verbinding met de ander.
Echter, wanneer de ander ons de verankering in zijn/haar eigen zielsbewustzijn spiegelt, dan worden we geconfronteerd met onze eigen leegte en afwezigheid van onze innerlijke verbinding en die projecteren we dan graag weer terug op de ander. Als die ander ons zijn/haar afwezigheid van de innerlijke verbinding laat zien dan is deze persoon emotioneel onveilig / emotioneel niet beschikbaar en voelen we ons eenzaam omdat we iemand getroffen hebben die er niet voor ons kan zijn. (En dat hebben we dan “nodig” omdat je er nog niet voor jezelf kunt zijn.)

Gehechtheid

Creatie / benutten van ons manifestatiepotentieel / onze “wilskracht” inzetten om tot uitdrukking te brengen van wat zich door ons heen wil ontvouwen is veranderd in weerstand, agressie, gehechtheid, behoud, controle en beheersing. Oftewel iets WILLEN WORDEN in plaats van de levensenergie via het Zielsbewustzijn tot uitdrukking willen brengen. Oftewel, continue tegen de stroom in zwemmen, hét klassieke recept voor een burn-out.

Zielsbewustzijn = beweging

Vanuit (via) het zielsbewustzijn is er een continue impuls tot Leven, Creatie en Ervaren. Dit houdt in dat er een continue aandrang bestaat tot beweging en ontwikkeling. Er is nooit stilstand. Als iets stil lijkt te staan is dit niets anders dan een continue herhaling van dezelfde manifestatie. (Dit wordt veroorzaakt doordat ego, de chauffeur van de auto, zelf rondjes over dezelfde rotonde blijft rijden in plaats van naar de sturing van het zielsbewustzijn luistert.)Alles wat een begin heeft, kent ook een einde. Niets is voor altijd. Elke creatie kent ook weer zijn vernietiging. Dit zien we terug in de cyclus van het leven van de mensen, dieren, planten, sterren, etc.

Onthechting

De boeddhisten hameren niet voor niets op onthechting. Hechting zet vast, creëert weerstand tegen de natuurlijke stroming van de levensenergie, ontkent de schoonheid en het continue creatie- en manifestatiepotentieel van de levensenergie.
Onthechting geeft de ruimte om bewust te ervaren, aanwezig te zijn bij, deel uit te maken van dat wat opkomt, ten volle tot bloei komt, evenals van het bewuste afscheid. In dat opzicht is een kunstvoorstelling (werk van Sabine) een goed voorbeeld. Al het creatiepotentieel en wilskracht wordt ingezet om de schoonheid van de levensenergie tot uitdrukking te brengen. Dit proces is al intensief op zichzelf omdat bij het in de vorm brengen, de creatieve stuwkracht de aardse weerbarstigheid en vertragende invloed ontmoet. Deze schuring brengt volop “voelbaar” leven met zich mee dat weer uitnodigt tot nog meer creatie. Deelnemers en toeschouwers van de voorstelling beleven en ervaren de intensiteit van deze creatie op het hoogtepunt, in de bloei, van deze creatie en daarna beleeft een ieder het afscheid van deze creatie. Er hoeft niets te worden vastgehouden.

Zakelijk gezien kan de vastlegging van deze ervaring bijdragen aan het opbouwen van een zakelijke identiteit en bijdragen aan de uitstraling van het product. Dat maakt onderdeel uit van het creatieproces dat leidt tot manifestatie van het zakelijke product. Op persoonlijk vlak hoeft er niets te worden vastgehouden. Hoe meer ruimte er is voor wat zich afspeelt in het Hier en Nu, hoe meer ruimte er is voor het ervaren van moeiteloos geluk.

Conclusie hoe kom je in je flow?

Contact maken met je “flow” en je gedragen voelen door je “flow” vraagt dus van ons om onderscheid te maken. Beweging is altijd prima. Maar vanuit welke motivatie ben je in beweging? Ben je in beweging om je “flow” terug te vinden, dan zul je constateren dat het leven je steeds weer terug duwt, dat het leven zich tegen je lijkt samen te spannen. In je  grijp-beweging naar “flow” beweeg je per definitie steeds verder weg van je “flow”.  ”

Durf je te aanvaarden dat je jezelf in je grijp-beweging om de “flow” te pakken, hebt wegbewogen van je eigen “flow”? Dan hoef je alleen maar te verblijven en te ontspannen in het “niet-weten” waar je “flow” zich bevind, alle gevoelens die dit met zich meebrengt de aandacht geven die ze vragen (maar niet analyseren en uitpluizen, gewoon voelen dát je voelt) net zolang totdat de “flow” jouw weer gevonden heeft en jullie weer, als goede vrienden, samen vallen.